AYININ DOSTLUĞU
Türkçesi:Mustafa Baydemir
Bir ejderha bir ayıyı
Tam öldürmek üzereyken
Oradan geçen bir yiğit
Ayının bağırışını duydu
Çekip kılıcını Ejderhayı vurdu
Zavallı ayıyı ölümden kurtardı
Ayı minnet dolu gözlerle
Yiğide hayran hayran baktı
İçinden ona karşı bir sevgi aktı
Bu sevgi onu yiğidin peşine taktı
Yiğit nereye gitse tin tin
Bir sadık köpek gibi tin tin
Peşinden gidiyordu
Aklınca yiğide olan
Can borcunu ödüyordu
Bir gün yiğit hastalandı
Yataklara düştü
Ayı çok üzüldü, tasalandı
Başında nöbet tutmaya başladı
Hayvan demedi, insan demedi
Yaklaşanı taşladı
Azarladı, haşladı
Bir gün hastayı
Ziyarete gelen bir dostu
Neredeyse ayıya
Deldiriyordu postu
Ancak yiğidin izniyle
Aşabildi ayı engelini
Dostu sordu yiğide:
Dostum bu ayı işi, ne iş?
Bil ki iyi değil bu gidiş!
Yiğit:
-Onu ölümden kurtardım
O artık sadık bir bekçim benim
Hem yardımcım, hem de elçim benim
Dostu:
-Atalarımız :
Kuzudan post
Ayıdan dost olmaz,
Aptal dost düşmandan
Beterdir demişler.
Yol yakınken
Gel geç bu sevdadan
Yiğit:
-Bak şu ayının sevgisine
Sana göre bu bir hayvan
Bana göreyse adeta bir insan
Başkası veremez bu sevgiyi inan
Boş kuruntularına sakın kanma
Lütfen bu asil sevgiyi kıskanma
Dostu, Yiğite
Ne dediyse
Sözünü dinletemedi
Sonunda çekip gitti
Bir süre sonra yiğit uyudu
Yüzüne bir sinek kondu
Bunu gören ayının
Adeta kanı dondu
Sineğe müthiş kızdı
Sinirinden kudurdu
Bir kaya parçasını kaldırıp
Var gücüyle vurdu
Sinek kaçıp kurtuldu
Olan yiğit’e oldu
Ayının şefkati sayesinde
Hayatı son buldu
SÖZÜN ÖZÜ:
Dostun seçersen ayıyı
Yersin kafana kayayı
